Taha Nusret Bozkurt

Her sene yıl başı yaklaşırken sosyal medyada insanlar bir nevi o yıl içerisinde yaptıklarının Z raporunu yayınlıyor. Kaç sayfa kitap okuduğunu, nerelere gittiğini vs. yayınlıyor. Bu yanlış mıdır? Elbette ki değildir. Fakat eksiktir.

Türküler; Anadolu halkının yaşadıkları sevinçleri, hüzünleri, aşkları, ayrılıkları, savaşları, vefatları bizlere aktaran nadide eserlerdir. Türkülerin dinlemek kadar; türkünün arkasındaki hikâyeyi bilmek, sözlerini irdeleyerek anlamına ulaşmak da önemlidir.

Sıkça duyduğumuz bir söz vardır: "İnsan yanındakinin kıymetini bilemez" diye. Maalesef ki çok doğru bir söz. Tabiatımız gereği yanı başımızda olan veya hayatta olan bir insanın değerini ancak kaybettikten sonra anlayabiliyoruz.

Günümüzde okumak, öğrenim görmek sadece bir meslek sahibi olmak ve bu doğrultuda da çok zengin olmak ve kendi hayat standardını yükseltmek için bir araç olarak görülüyor. Peki, okumak sadece bireysel fayda için midir? Topluma yönelik, devlete yönelik bir fayda olamaz mı?

Okumak, eğitim görmek insanı değiştiren, güzelleştiren, tabiri caizse insanı üst sürümlere taşıyan bir süreç. Birçok konu ile ilgili sürekli "Eğitim her şeyin başı" diyoruz. Fakat eğitimden kasıt eğer okul okumaksa tek başına okumak sahiden yeterli mi?

Bu hafta içi sosyal medya gündemini 'geçmiş' konusu fazlası ile meşgul etti. Siyasilerin kimisi geçmişte yaşananların kötülüğünü anlattı, kimi ise iyiliğini. Sizce geçmiş tam anlamıyla kötü veya tam anlamıyla iyi mi?

Günümüzde her ortamda 'Saygı lazım, saygı gerek' gibi içinde saygı geçen bir sürü söz duyuyoruz. Peki, nedir bu saygı? Sadece büyüğe mi gösterilir? Saygılı bir insan nasıl olmalıdır? Bu yazıda bu sorulara cevap arayalım.

Eksisiyle, artısıyla 2020 yılını geride bırakarak yepyeni bir yıl olan 2021'e umutlarla, hayallerle adım attık. Bakalım bu yıl bizleri ne bekleyecek? Daha huzurlu bir yıl mı yaşayacağız, yoksa gelen gideni aratacak mı?