Osmanlı Torunu olmak ve bir şehzadenin duruşu
Çok değerli takipçilerimiz ve okuyucularım; bugün size Osmanlı torunu olmanın mesuliyetinden ve şehzadelerin duruşları ile ilgili bilgilerimi aktarmaya çalışacağım.
Şehzade kime denir ?
Şehzade ünvanı alabilmesi için erkek soyundan gelmesi gerekir. Örneğin babası şehzade, dedesi şehzade ve onun dedelerinin dedeleri de şehzade olması şarttır.
Kızların soyundan gelene şehzade ünvanı verilmezdi. Annesi sultan ise beyzade lakabını alırdı. Osmanlı hanedan ailesin de kızdan sonra protokol yoktur ve devlet-i aliyye nin kayıtlarında tutulan hanedan defterlerine kayıtları yapılmazdı. Hanedan kayıtlarına alınan şehzademiz son vefat eden amcamız Şehzade Osman Ertuğrul imparatorluk döneminde saray da dünyaya gelen son şehzade olan Osman Ertuğrul efendi 1912 doğumlu olup 97 yaşında hanedanın en yaşlı üyesi olarak 2009 yılında vefat edip deftere son kaydı yapılan şehzade ünvanlı kişidir.
Şehzade Olmak ve Yetiştirilmeleri Ahlakı Terbiyeleri ve İlmi
Şehzadeler genel olarak çok iyi eğitim alırlardı. Bu eğitimlerin de din, ilim, ahlak, yabancı dil eğitimi (Fransızca, Arapça, Farsça) gibi en az üç dil öğrenme mecburiyetleri olurdu. Bu eğitimlerinin dışında askerliğe küçük yaşlar da başlarlar ve subay olmalarına kadar yükselirlerdi. Bu uygulama Enver paşa zamanın da başlatılmıştır. Bu zaman da yetişen bazı şehzadeler rütbe olarak çok yükselmişlerdir. Örnek olarak Sultan Abdülhamid Han’ın oğlu Şehzade Mehmet Selim Efendi, Şehzade Abdülkerim’in Şehzade Selim oğlu, Şehzade Abid efendi, Şehzade Yusuf, Sultan Abdülazizin oğlu gibi örnekleri çok olan yüksek rütbeli şehzadeler mevcuttu.
Şehzadeler çok güzel edep ve saray terbiyesi alırlardı. Peki saray terbiyesi ne demek ? Biraz anlatayım; Şehzadelere ilk öğretilen soylu bir aileden geldiğini öğretmekti. oturmasını, kalkmasını, konuşmasını, saygınlığı ve saray dışında edineceği dostlukları ve arkadaşlıkları bu altılı yaşlarda verilirdi. Karşısındakilere hitap etmesini ve herşeyden önce mütevazi olmaları tavsiye edilirdi. Hoşgörü ve edep en önemlisi olup şehzadede olması gereken davranışlardır.
Asla kendini beğenme, kibir, gurur yapmamaları için tenbih edilirlerdi. Halkın içine karıştığı zaman ahlaklı, güler yüzlü, samimi ve sevecen olmakla beraber ağır başlı olmaları, dedikodu yapmayan her zaman hakkı savunan asil duruşlarıyla kendililerini sevdirmelerini bilirlerdi. Buna en güzel örnek Büyük dedem Kanuni Sultan Süleymanın oğlu Şehzade Mustafa idir. Kendisi karakteriyle halka kendini sevdirmiş, devlet erkanına kendini kanıtlamış ve askerin sevgisi ve saygısını kazanıp o zamanki insanların gönlünde Sultan olmayı başarabilmiştir.
1924 sürgününden sonra yurt dışında yaşamış ve gurbette doğmuş bir çok şehzade vardır, Cumhuriyetin ilanıyla şehzade ünvanı Türkiye de kullanmalarına izin verilmemiştir. Şehzadeler şehzade, efendi sıfatlarını yurt dışında doğduklarından kimlik ve pasaportlarında yer verilmiştir. Avrupa da prens, Ortadoğu da doğanlar da emir ünvanlarını yazdırmışlardır. Bir örnek verecek olursak fransa da kayıtlı Şehzade Mehmed Orhan efendi, Beyrutta Şehzade, Dündar efendi ve babam Şehzade Harun efendidir. Yurt dışında doğan şehzadeler ne acı ki oranın tebası olmuş kendilerini o ülkenin ferdi gibi görmüş ve kültürlerinden etkilenmişlerdir. Avrupaya giden daha batılı gibi düşünüp oranın maneviyatını almış, ortadoğudaki daha islami, dini değerlerine bağlı kalmıştır. Bu olaylar bir gerçektir dostlar. Ama bu durum ne onların neden soyundan gelenlerin suçları değildir.
Şehzadeler sürgünün üstünden 90 yıl geçse bile dedelerinden almış oldukları terbiye ve ahlakı unutmaması gerekir. Şehzadelerin edepli, ahlaklı, eğitimli vatanını seven milliyetçi ve devletçi olmaları zorunludur çünkü bu bizim ecdadımızın kanında var, resmi olamasakta aynı kanı taşıdığımız dedem Ertuğrul gaziden son sultana kadar onları temsil ediyoruz. Yanımız da gezdirdiğimiz dostluk kurduğumuz kişilere dikkat etmemiz kaçınılmazdır, menfaat beklentisi içinde olanları iyi seçmesi ve bilmesi gerekir. Her ne kadar saray da doğmasakta dedelerimizden bize anlatılan nasihat ve öğütler bunlardır.
2018 yılına girdiğimiz Türkiye de şehzadelik ünvanı resmi olarak yoktur ama bu unvan devam etmektedir. Bize şehzade sultan diye hitap eden bir halkımız vardır, onların gözünde biz yok olmamışız elbette bize ecdadına sahip çıkmaları gurur verici bir durumdur.
Peki siz kim oluyorsunuz? Cumhuriyet rejiminde şehzade yok efendi yok diyenlere ise duruşumuzdan taviz vermiyoruz, bazılarının gözünde olmayabiliriz lakin bu bizim genimizden damarlarımızda dolaşan kandan kimin nesli olduğumuzu nereden geldiğimizi iyi biliyoruz. Madem bizi sevenlerin gözünde şehzadeyiz o zaman bize düşen görev de atalarımızın davrandığı gibi şehzadeye yakışır bir davranış sergilememiztir, çünkü bizim içimizde şehzade yatar ve asla inkar etmemiz mümkün değildir, varsın bazıları söylesinler siz sade bir vatandaşsınız biz zaten bunun aksini söylemiyoruz, tabiki birer sade vatandaşız, ülkemize bağlı huzurlu yaşamak isteyen bireyleriz, lakin bir hata yaptığımız da birini incittiğimiz de bizi ecdadımızı şehzade olarak görmeyenlerin gözünde sıfatımız öne çıkar ve Şehzade Sultan torunu nasıl yanlış yaptı derler.
Dostlarım bu yazıyı yazmamım nedeni son zamanlar da bizlere atılan iftiralar ve bazı şehzadelerin duruşu ve söylemlerinden dolayıdır.
Evet dostlarım bize ister şehzade deyin, ister efendi deyin içinizden gönlünüzden nasıl geçiyorsa onu deyin. Biz davranışlarımızla, ahlakımızla vatanını seven devletine bağlı davamızı savunan ecdadımıza sahip çıkan birey olursak o zaman gönüller de şehzade oluruz ve hatta dostlarım gönülleriniz de taht kurarız.
Yazımın sonuna gelirken, biz insanlar dan önce Allah’ın katın da neyiz o önemli, çünkü biz yüce rabbimin katında eşitiz ancak kimin ameli iyiyse işte o zaman o kazanır dostlarım bence;
Biz Allah’ın katında bir hiç’iz
Hürmetlerimle, Allah'a emanet olunuz.
Şehzade ünvanı alabilmesi için erkek soyundan gelmesi gerekir. Örneğin babası şehzade, dedesi şehzade ve onun dedelerinin dedeleri de şehzade olması şarttır.
Kızların soyundan gelene şehzade ünvanı verilmezdi. Annesi sultan ise beyzade lakabını alırdı. Osmanlı hanedan ailesin de kızdan sonra protokol yoktur ve devlet-i aliyye nin kayıtlarında tutulan hanedan defterlerine kayıtları yapılmazdı. Hanedan kayıtlarına alınan şehzademiz son vefat eden amcamız Şehzade Osman Ertuğrul imparatorluk döneminde saray da dünyaya gelen son şehzade olan Osman Ertuğrul efendi 1912 doğumlu olup 97 yaşında hanedanın en yaşlı üyesi olarak 2009 yılında vefat edip deftere son kaydı yapılan şehzade ünvanlı kişidir.
Şehzade Olmak ve Yetiştirilmeleri Ahlakı Terbiyeleri ve İlmi
Şehzadeler genel olarak çok iyi eğitim alırlardı. Bu eğitimlerin de din, ilim, ahlak, yabancı dil eğitimi (Fransızca, Arapça, Farsça) gibi en az üç dil öğrenme mecburiyetleri olurdu. Bu eğitimlerinin dışında askerliğe küçük yaşlar da başlarlar ve subay olmalarına kadar yükselirlerdi. Bu uygulama Enver paşa zamanın da başlatılmıştır. Bu zaman da yetişen bazı şehzadeler rütbe olarak çok yükselmişlerdir. Örnek olarak Sultan Abdülhamid Han’ın oğlu Şehzade Mehmet Selim Efendi, Şehzade Abdülkerim’in Şehzade Selim oğlu, Şehzade Abid efendi, Şehzade Yusuf, Sultan Abdülazizin oğlu gibi örnekleri çok olan yüksek rütbeli şehzadeler mevcuttu.
Şehzadeler çok güzel edep ve saray terbiyesi alırlardı. Peki saray terbiyesi ne demek ? Biraz anlatayım; Şehzadelere ilk öğretilen soylu bir aileden geldiğini öğretmekti. oturmasını, kalkmasını, konuşmasını, saygınlığı ve saray dışında edineceği dostlukları ve arkadaşlıkları bu altılı yaşlarda verilirdi. Karşısındakilere hitap etmesini ve herşeyden önce mütevazi olmaları tavsiye edilirdi. Hoşgörü ve edep en önemlisi olup şehzadede olması gereken davranışlardır.
Asla kendini beğenme, kibir, gurur yapmamaları için tenbih edilirlerdi. Halkın içine karıştığı zaman ahlaklı, güler yüzlü, samimi ve sevecen olmakla beraber ağır başlı olmaları, dedikodu yapmayan her zaman hakkı savunan asil duruşlarıyla kendililerini sevdirmelerini bilirlerdi. Buna en güzel örnek Büyük dedem Kanuni Sultan Süleymanın oğlu Şehzade Mustafa idir. Kendisi karakteriyle halka kendini sevdirmiş, devlet erkanına kendini kanıtlamış ve askerin sevgisi ve saygısını kazanıp o zamanki insanların gönlünde Sultan olmayı başarabilmiştir.
1924 sürgününden sonra yurt dışında yaşamış ve gurbette doğmuş bir çok şehzade vardır, Cumhuriyetin ilanıyla şehzade ünvanı Türkiye de kullanmalarına izin verilmemiştir. Şehzadeler şehzade, efendi sıfatlarını yurt dışında doğduklarından kimlik ve pasaportlarında yer verilmiştir. Avrupa da prens, Ortadoğu da doğanlar da emir ünvanlarını yazdırmışlardır. Bir örnek verecek olursak fransa da kayıtlı Şehzade Mehmed Orhan efendi, Beyrutta Şehzade, Dündar efendi ve babam Şehzade Harun efendidir. Yurt dışında doğan şehzadeler ne acı ki oranın tebası olmuş kendilerini o ülkenin ferdi gibi görmüş ve kültürlerinden etkilenmişlerdir. Avrupaya giden daha batılı gibi düşünüp oranın maneviyatını almış, ortadoğudaki daha islami, dini değerlerine bağlı kalmıştır. Bu olaylar bir gerçektir dostlar. Ama bu durum ne onların neden soyundan gelenlerin suçları değildir.
Şehzadeler sürgünün üstünden 90 yıl geçse bile dedelerinden almış oldukları terbiye ve ahlakı unutmaması gerekir. Şehzadelerin edepli, ahlaklı, eğitimli vatanını seven milliyetçi ve devletçi olmaları zorunludur çünkü bu bizim ecdadımızın kanında var, resmi olamasakta aynı kanı taşıdığımız dedem Ertuğrul gaziden son sultana kadar onları temsil ediyoruz. Yanımız da gezdirdiğimiz dostluk kurduğumuz kişilere dikkat etmemiz kaçınılmazdır, menfaat beklentisi içinde olanları iyi seçmesi ve bilmesi gerekir. Her ne kadar saray da doğmasakta dedelerimizden bize anlatılan nasihat ve öğütler bunlardır.
2018 yılına girdiğimiz Türkiye de şehzadelik ünvanı resmi olarak yoktur ama bu unvan devam etmektedir. Bize şehzade sultan diye hitap eden bir halkımız vardır, onların gözünde biz yok olmamışız elbette bize ecdadına sahip çıkmaları gurur verici bir durumdur.
Peki siz kim oluyorsunuz? Cumhuriyet rejiminde şehzade yok efendi yok diyenlere ise duruşumuzdan taviz vermiyoruz, bazılarının gözünde olmayabiliriz lakin bu bizim genimizden damarlarımızda dolaşan kandan kimin nesli olduğumuzu nereden geldiğimizi iyi biliyoruz. Madem bizi sevenlerin gözünde şehzadeyiz o zaman bize düşen görev de atalarımızın davrandığı gibi şehzadeye yakışır bir davranış sergilememiztir, çünkü bizim içimizde şehzade yatar ve asla inkar etmemiz mümkün değildir, varsın bazıları söylesinler siz sade bir vatandaşsınız biz zaten bunun aksini söylemiyoruz, tabiki birer sade vatandaşız, ülkemize bağlı huzurlu yaşamak isteyen bireyleriz, lakin bir hata yaptığımız da birini incittiğimiz de bizi ecdadımızı şehzade olarak görmeyenlerin gözünde sıfatımız öne çıkar ve Şehzade Sultan torunu nasıl yanlış yaptı derler.
Dostlarım bu yazıyı yazmamım nedeni son zamanlar da bizlere atılan iftiralar ve bazı şehzadelerin duruşu ve söylemlerinden dolayıdır.
Evet dostlarım bize ister şehzade deyin, ister efendi deyin içinizden gönlünüzden nasıl geçiyorsa onu deyin. Biz davranışlarımızla, ahlakımızla vatanını seven devletine bağlı davamızı savunan ecdadımıza sahip çıkan birey olursak o zaman gönüller de şehzade oluruz ve hatta dostlarım gönülleriniz de taht kurarız.
Yazımın sonuna gelirken, biz insanlar dan önce Allah’ın katın da neyiz o önemli, çünkü biz yüce rabbimin katında eşitiz ancak kimin ameli iyiyse işte o zaman o kazanır dostlarım bence;
Biz Allah’ın katında bir hiç’iz
Hürmetlerimle, Allah'a emanet olunuz.
Yasal Uyarı : Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Gün Medya Grubuna aittir. Kaynak gösterilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı özel izin alınmadan kullanılamaz. Ancak alıntılanan köşe yazısı/haberin bir bölümü, alıntılanan habere aktif link verilerek kullanılabilir. Ayrıntılar için lütfen tıklayınız.
