Aradan iki hafta geçmedi ki, CHP'nin İl Başkanı Canan Kaftancıoğlu, Atatürk ile alakalı skandal sözler sarfetti!

Bunu Cumhur İttifakından herhangi bir isim yapsa idi, CHP yandaşı ne kadar medya varsa, atı klavye sosyalistleri, şimdi linç kampanyası başlatmış, laiklik tartışmaları almış başını gidiyor olacaktı.

Ancak bu skandalın faili CHP'nin İstanbul İl Başkanı olunca, kendine her fırsatta Mustafa Kemal'in askerleriyiz biz diyenler, sus pus oldu, üzerlerine ölü toprağı serpildi adeta!

Ne demişti Kaftancıoğlu:
"Ben hep Gazi Mustafa Kemal derim, Atatürk sözünü yakıştıramıyorum hiç kimseye!"

Daha o akşam CHP'nin MYK'sı acil toplandı.

Ve tabii, dedikodu mutfağı çalışmaya başladı.
"Kaftancıoğlu'na ihraç çıkabilir", "Canan gidici", falan gibi tweetler havada uçuştu.

O akşam da dedim, bugün de diyorum: Kaftancıoğlu'nu ihraç etmeye Kılıçdaroğlu'nun bile gücü yetmez!

Çünkü Kaftancıoğlu'nu oraya oturtan güç, asla buna müsaade etmez.
Neticede Kılıçdaroğlu da bunu pek istemez, çünkü zihnen kanka olurlar.

Kaftancıoğlu, Nakkaştepe'nin adayı idi, PKK sempatizanı olan bir isim.
Kesinleşen hapis cezasına rağmen içeriye alınamayan bir isim.
Çünkü Yargıtay süreci aslında infazı etkilemez.
Ama onda etkiliyor işte.
Yani birileri, koruyup kolluyor.

İstanbul'da HDP ve diğer marjinal gurupları iyi örgütleyerek, bir seçim çalışması yaptı.

Her ne kadar seçimlerden sonra, bay EGO ile ters düşmüş olsa da İl Başkanı koltuğunu garantiledi!

Yani, salt Mustafa Kemal'e Atatürk diyemediği, demediği için onu o koltuktan alacak güç yok CHP'de.

Zaten kongreden bu yana CHP'de cadı kazanı kaynıyor. Hem de yüksek hararetle.
Delege oyunlarında, Kaftancıoğlu'nun da parmağı olduğu zaten belli.

Ve iddia ediyorum ki, Kılıçdaroğlu Genel Başkanlığı bırakırsa, bunu sadece Kaftancıoğlu lehine bırakır.

Ancak asıl mesele bu da değil.

Asıl mesele Türkiye'nin en eski Partisinin içine düştüğü durum.

Tek başına hiçbir seçim kazanamayan, halk tarafından rağbet görmeyen, kemikleşmiş bir oy oranı dışında ne uzayan ne kısalan bir parti CHP!

Öyle ki, Genel Başkanının doğal Cumhurbaşkanı adayı olması gerektiği halde, Kılıçdaroğlu dışında, sonsuz formüller üretmeye çalışan bir parti.

HDP olmasa, İP olmasa, hatta eski azılı karşıtı SP olmasa, mütemadiyen olduğu yerde saymaya mahkum olan bir CHP.

Atatürkçülüğü CHP'den alın. Bakın ne kalacak?
Kaldı ki, dün de söyledim, bugün de söylüyorum, Atatürkçülük CHP için ancak bir kisve, bir gereç.
Samimiyet asla yok.

Şu an CHP'yi ellerinde tutanlar, vakti ile "Burjuva Kemal" diyenlerdi.

Bugünün CHP'si, asla Atatürk'ün CHP'si değil.
Zaten tarihi belgeler ile kayıtlı ki, o CHP'yi İsmet İnönü kapattı, lağvetti.
Çünkü tek derdi, asıl Atatürk olmaktı.
Ancak zoraki bir "Milli Şef" olmaktan asla öteye geçemedi.

Yeniden ve İsmet İnönü'nün liderliğinde açılan CHP de, Atatürk ve arkadaşlarının artık eseri yoktu, ancak kisvesi vardı ve bu durum, bugüne kadar süregelmiştir.

Evet hepimiz gördük ki, Kaftancıoğlu ihraç edilemedi.
Edilemez de.

Çünkü şu bir gerçektir ki, gerçek Atatürkçülerin, bu CHP'de işleri kalmadığı gibi, etkileri de asla yok.

İşte biraz göstermelik nutukçuluk. Hepsi bu.

Haaa, bir başka şey için Atatürkçülük kisvesi çok işe yarıyor tabii CHP'de.

Ne suç ne cürüm ne kabahat işlersen işle, "Mustafa Kemal'in askeriyim" dedin mi, sana bir şey olmaz.

Kimi yolsuzlukta dibe vurur, kimi karısını döver, kimi çocuk istismarlığı yapar.
Sözde Atatürkçü ya, herkes susar!

Gerçek CHP'yi, bu fani dünyada ben görebilir miyim?

Hiç sanmıyorum, çünkü gün geçtikçe, marjinal gruplar, CHP'de daha sık örgütleniyor, güçleniyor.

Peki bu ülkenin gerçek CHP'ye ihtiyacı var mı?

En azından adamakıllı bir muhalefete, evet ihtiyacı var.

Bu mevcut muhalefetin adı var da kendi yok çünkü.


Bir diğer yazımızda buluşmak ümidi ve dua ile Vesselam