Sıraya gerçekler ile başlayalım.

Bir zamanlar, Türkiye seçimlerine oy kullanabilmek için, gurbetçiler, Türkiye'ye gelip, gümrük kapılarında oy kullanabilirdi ancak.

Bu haksızlık, AK Partisi döneminde bir son buldu ve Avrupa'daki insanımız, bulunduğu ülkelerin konsolosluklarımızda oylarını kullanma imkanına kavuştu.

Bu başlı başına bir devrimdi.

Her ne kadar ilk zamanlarda, aksaklıklar yaşanmış olsa da artık bu prosedür rayına oturdu.

Gurbetçi de bunu unutmadı.
İlk kez kendine değer vereni unutmadı.

Şimdi ise ortada bir başka eşitsizlik var, ki bunun da ortadan kaldırılması aslında gayet mümkün, o da Avrupalı Türk'ün seçilme hakkı eşitliği.

Nüfus olarak Avrupa Türkleri, aynı bir İzmir gibidir.

Ancak temsiliyette sadece iki vekili bulunmakta.

Bu bir eşitsizlik ve Avrupalı Türkler, bunun artık bertaraf edilmesini, haklı olarak beklemektedir.

Genel seçim sonuçlarına, Avrupa Türkleri'nin verdikleri oylar, nerdeyse %2 oranında!
Bu da hiç de küçümsenecek gibi değil, en azından son seçim sonuçlarına baktığımızda, hiç değil.

Bundan dolayıdır ki, Avrupa'nın da kendi başına bir seçim bölgesi olarak ele alınıp, yurtiçi de tekabülü hangi il, İllere denk geliyor ise, aynı sayıda Milletvekili hakkı tanınmasıdır.

Avrupa'da iyi yetişmiş, kariyer sahibi insanların, TBMM'de olması da buraya ayrı bir zenginlik katacağı kesindir.

Hülasa, bu vekiller, yaşadıkları ülkenin yerel yönetimlerini, huylarını, suylarını, iyi bildikleri için de dış siyaset konusunda büyük değer kazandıracakları da bir o kadar bellidir.

Bir diğer taraftan, bu vekillerin, Avrupa'daki medyalarda, yalan, yanlış, anti Türkiye propagandalarına karşı, en ehil ağızlar olacaklarıdır.

İktidarın, bu meseleyi, iyi istişare edip, gereğini yapacağını ümitle bekliyoruz.

Ancak mesele sadece, seçme ve seçilme ile dar kapsamlı bir mesele değil maalesef.

Gün aşırı, Avrupa'nın birçok bölgesinden, şikayetler duymaktayız.
Bu şikayetler, dış temsilciliklerimiz ile alakalı.

Maalesef, halen pek çok Konsolosluklarımızda, eski tip monşer zihniyeti hâkim. Halen vatandaşa tepeden bakmalar, hakir görmeler, zorluk çıkartmalar yaşanmakta. Bu da oralardaki insanlarımız tarafından, haklı olarak üzüntü ve kızgınlık ile karşılanmakta.

Bir diğer husus ise diplomatlarımızın, vatandaşı yalnız bırakması ile ilgili.

Bulundukları ülkelerin makamlarınca haksızlığa uğratılan, saldırılara maruz kalan vatandaşlarımız, maalesef, Türk Diplomatlarını yanlarında göremiyorlar, ki, bu tip meseleler, Diplomatik servisin en baş meseleleridir.

Umarım bu durumlar için de gereken düzenlemeler, vakit kaybetmeden hayata geçirilir.

Bir başka konu ise UİD ile ilgili.

Bu kuruluş, vakti ile Yurtdışında yaşayan Türklerin sorunları ile ilgilenmesi için, Türkiye lehine lobicilik faaliyetleri yapması için kuruldu.

Kurulduğundan beri de bu işler ile pek iştigal olduğu söylenemez.

Maalesef halen, kendi içlerinde kavgalar ile saray entrikaları ile meşgul oldukları gibi, Türkiye'den gelenlere protokol sağlamaktan da bir adım öteye gidemedi UİD.

Bu çok yazık.

Halbuki, UİD içinde tanıdığım, bildiğim, çok çalışkan ve iyi niyetli insanlar gayet mevcut, ancak maalesef burada da imkân vermeme meselesi var.

Kuruluş düşüncesi gayet müspet olan UİD'ye, bu amaçlara yönelmesini temenni ediyorum.

İğneyi batırdık, sıra geldi çuvaldıza.

Maalesef, Avrupa'daki STK'larımız, derneklerimiz halen, birbirleri ile çekişmekle meşguller.

Oculuk, şuculuk, buculuk halen en baş uğraşları.

Halbuki, Avrupa'nın hemen her bölgesinde, Camii ve derneklerimize artan şiddetle, saldırılar devam ediyor. Yerel yönetimler ise bunlara karşı üç maymunu oynuyor.

Özellikle Fransa'nın PKK'ya bağlı dernekleri, açıkça Türk derneklerine, Camiilere karşı kullandıkları, gayet belli.

Umuyor ve bekliyorum ki, Avrupa Türkleri, içlerindeki ayrışmalar ile değil, birleştikleri ile haşır olarak, bu saldırı ve haksızlıklara karşı, yek vücut olmalarıdır.


Bir diğer yazımızda buluşmak ümidi ve dua ile Vesselam