Zaman bendedir ve mekân bana emanettir şuurunda olan bir gençlik…
Gökleri çökertecek ve yeni kurbağa diliyle bütün dikeyleri yatay hale getirecek bir nida kopararak mukaddes emaneti ne yaptınız? diye meydan yerine çıkacağı günü kollayan bir gençlik…
Dininin, dilinin, beyninin, ilminin, ırzının, evinin, kininin, öcünün davacısı bir gençlik… diyerek o zaman ki gençliğe seslenen üst ad Necip Fazıl Kısakürek, o gençliği karşımda görüyorum maya tutması için otuz küsur yıl gereklidir diyerek hitabesini bitirmesi gençlerimizin siyasete top yekûn katılmasının gerekli olduğunu bizlere hissettiriyor.

Kanlı mı? Kansız mı? veya nefret içeren söylemler yerine ortamı germeyecek sevgi sözcükleriyle siyaset yapmanın gerekli olduğu da gözlemleniyor.

Siyasetin şiddet yerine sevgi ve hoşgörü ile anılmasını sağlamak için buyurun gençler siyaset sahnesine alalım sizleri…

Güzel vatanımın genç siyasetçilere ihtiyaç duyduğu oranda genç gazetecilere de gereksinim duymaktadır.

Geçtiğimiz günlerde hakkın rahmetine kavuşan başarılı, erdemli ve dürüstlüğü tartışılmaz olan alaylı gazetecilerimizden Ahmet Vardar gibi gazetecilere ihtiyaç var. Dürüst olan gazeteciler bu güne kadar medya dünyasından ne manevi, ne de maddi bir fayda bulamadılar. Değerli büyüğüm Ahmet Vardar’ın hanımı cenazede ne demişti hatırlayalım mı? “NANKÖR MEDYA”

Gazete sütunlarından halkın hakkını arayacağına, holding patronlarına yalakalık yapsaydı dünya nimetlerinden en üst seviyede faydalanır ve hanımı cenazesinde nankör medya demezdi.

Ülkenin halkın yararına haber yapan dürüst gazetecilere ihtiyacı olduğu gibi Hakka inanan siyasetçilere de gereksinim duyduğu olmazsa olmazlardan olarak hissediliyor.

Hakimiyetin Hakk'a ait olduğuna inanan bireylerden olmamız temennisiyle...