Aradım kendisini…
Neden şöyle böyle yaptın dedim,
"Öyle uygun gördüm..." dedi.
Peki, şunu niçin böyle yapmadın, dedim…
"Artık böyle;
Keyfim ve kâhyam…
Böyle uygun gördüm" dedi.
"Yahu nasıl olur; yapman/yapmaman gerekenler var.
Tek başına bir hayat yaşamıyorsun,
Sorumlulukların var…" dedim.
"Yooo… Artık ben nasıl istersem öyledir…" dedi, arkadaşım.
Garipsedim ama sonra normal buldum.
Çünkü aklıma Türkmenistan Devlet Başkanı Gurbanguli Berdimuhammedov geldi…

Türkmenbaşı:
-Immmm…  Mamedova,
Yok yok sevmedim seni; kaşının altında gözün var,

Mamedova;
-Aman efendim; dün seviyordunuz ya beni..!  En sevdiğiniz Bakan’ınız bendim…

Türkmenbaşı;
Ihhhh… dün dündür, bugün de bugün…
Artık sevmiyorum; kovdum seni…
Çünkü "Öyle uygun gördüm…"

Birgün Türkmenbaşı Gurbanguli  Berdimuhammedov çiftliğindedir.
Önce at biner, cirit atar…
Sonra sıkılır,
Gözü Alabay cinsi köpeğe takılır.
Oynamaya başlar,
Bakan Meredov'a döner;
(Meredov, Türkmenbaşı Gurbanguli'ye en sadık/en yakın ve her an gurban olmaya hazır ve nazır Dışişleri Nazırıdır.)
"Yahu, bu köpek de müthiş; Putin gelince onu korkutayım, bununla…" der, muzipçe…
Sonra aydınlanmış gibi;
-Aaaaa…
Ama dur dur; aklıma başka bir fikir geldi.
Geçen yıl bu Alabay’ın kitabını yazdırdım, şimdi ise Aşkabad’ın merkezine altın varaklı Alabay heykeli yaptıralım.

Meredov:
-Şey efendim…
Muhammedine gurban ey Berdi Türkmenbaşı’m..
Ama, halkın durumu malum,
Altın varaklı 6 metrelik bu heykelin halka izahı zor olabilir…

Türkmenbaşı:
Öyle uygun gördüm…
Heykel dikilecek..!
Ve heykel dikilir…
Heykelin açılışı böyükkk bir törenle yapılacaktır.
Tüm devlet erkânı hazırdır ve sabahtan beri, Gülüne Gurban olunan Türkmenbaşı’nın gelmesini beklemektedir.
Nihayet teşrif eder Aziz Cenapları…
Saat 14’dür.
Gurbanlar hazırdır ve güller dökülmüştür; Gurbangülü’nün yürüyeceği yollara…
Böyük lider Aziz Cenapları Türkmenbaşı,  zafer kazanmış, muzaffer bir komutan edasıyla Alabay heykelini işaret ederek yanında duran ve sabahtan beri beklemekten totosu donmak üzere olan  Bakan Meredov’a dönerek;

-Bak bak…
Yaptım ve oldu…
"Gurur ve Özgüven" abidemiz de var artık.
Amerika/Avrupa/Rusya izzet ve azametimiz karşısında titreyecek.
Bu arada seni de görevden aldım..!

Meredov;
-Aman efendim neden…
Sürç-ü lisan ettimse affola…
Türkmenbaşı;
-Affetmem asla seni…
Çünkü “Öyle uygun gördüm”…

Bu duruma şahitlik eden Ekonomi Bakanı Ezizgeldi şaşkınlık içinde, nerede ve ne olduğunu unutup hayatının hatasını yaparak;

-Gülüne Gurban olduğum ey şevketlü  Bedri Muhammedov,
Meredov en iyi ve size en sadık bakanımızdı…

Sen misin bunu diyen…!
Türkmenbaşı:
-Seni de aldım görevden o halde,
Muhammetgeldi’yi verdim Ekonomi Bakanlığı’na…
Ne bakıyorsun Goçmurat Muradov,
Seni de Merkez Bankası Başkanlığından aldım ve yerine Kuzumurat Muhammedov’u verdim.
Hem kuzu,
Hem soyadı benimle aynı,
Ve hem de boylu/poslu ve babayiğit birisi…
Heyyy,  sen… Serdarov…
Git soyadını  Muhammedov yap ve boyunu da biraz uzattır; Seni Meredov’un yerine Dışişleri Bakanı yaptım.
İtirazı olan var mı..!
Yok ve olamaz zaten..!
Çünkü ben “böyle uygun gördüm..!”
Ve kendi kendine mırıldanır, Eziz Cenapları Gurbangülü Türkmenbaşı Bedri;
“Ben sizin babanızım
Ben ne dersem o olur…”
Bir koltuk/bir makam/menfaat/para için beyinleri zaten uyuşmuş ama soğuk ve sabahtan beri beklemekten de kan dolaşımı zayıflamış şüreka hep bir ağızdan;
“Öl de baba ölelim
Gül de baba gülelim
Sev de baba sevelim
En büyük baba, başka büyük yok.."