'Biz ne ara bu hale geldik' acımasız ve umursamazlığa isyanımı,
Sosyal medya üzerinden yapılan adi, müptezel ve vicdansız paylaşımlara lanetimi,
Ve bizi biz yapan, milli dayanışma ve tarihsel yapımızdan uzaklaşmaya dair şikayetimi dile getirmiştim.

Şimdi ise yüreğimize su serpen, duygulandıran ve “çok şükür Allah’ım, hala tükenmemişiz” diyeceğimiz birkaç anekdotu sizlerle paylaşmak istiyorum.

Yer; Mustafa Paşa Mahallesi
Jandarma Arama Kurtarma timleri enkaz üzerinde fasılasız çalışıyor.
"Yaşama açılan jandarma tüneli" olarak adlandırılan galeri tekniğiyle enkaz altında bir kadınla iletişim sağlanıyor.

Jandarma ile depremzede arasında diyalog başlıyor;
“Geleceğiz az kaldı geleceğiz bekle
Geleceğiz dayannn…"
(Kadınla konuşan jandarmanın sesi titriyor, sanki ağlamamak için kendini zor tutuyor ama metanetini de koruyup konuşmaya devam ediyor)


Dayannnn….. Kurtaracağız seni…
Duyuyor musun beni,
İyi misin,
Tamam kurtaracağız seni,
Bak kurtaracağız,
Burdayız geliyoruz…
Işığı görüyor musun, beni görüyor musun…
(Jandarma; "Komutanım Komutanım ulaştık, yaşıyor, yaşıyor" diye haber veriyor hüzün ve sevinç karışık bir sesle…)

Çocuğun yanında mı…
Birazdan seni kurtaracağız ablacım…"
Ve saatler süren çalışma sonrası, önce çocuk sonra annesi kurtarılıyor.
O jandarmanın bebeğin annesiyle diyaloğu, çabası, duygusu, sesine yansıyan hüzün ve titreyen sesi kulaklarımdan hiç gitmiyor ve insanlığımız adına bana şükrettiriyor.

UMKE (Ulusal medikal kurtarma ekibi)
Sağlık Bakanlığı bünyesinde kurulan ve gönüllülük esasıyla katılımı olan bir kurtarma ekibi..
Ekipten birisi enkazda kalan bir vatandaşımızla telefon iletişimi kuruyor.
Azize, Azize, Azize…
Sakin ol…
(Gönüllü Umke görevlisi metanetini, soğukkanlılığını kaybetmeden yapılması gerekenleri söylüyor, Azize’ye.
O panik ve duygusal trajedi içinde bile paniksiz şekilde depremzedeyi canlı tutmak için yapılması gerekenleri anlatıyor)


Telefonunu kendinden uzak tutma.
Eşin konuşuyor mu ?
Konuşabilen herkese seslen.
Hepsini konuştur. Hiç kimse uyumasın.
Herhangi birinin sesi kesildiği zaman hemen bize seslen. Biz yukarıdayız.
Burnunuzdan nefes alın, ağızınızdan verin.
Korkacak bir şey yok, hepimiz yukarıdayız, sakin olun"
(Ve görevli, moral ve ümit vererek Azize’yi ve yanındakileri diri tutmaya çalışmayı da ihmal etmiyor)

"Sen bir annesin.
Aşağıdaki herkesin şu anda annesi sensin.
Bizim tek iletişim kurduğumuz kişi sensin. Tüm güç sende. Sen daha güçlü olacaksın.
Ağlamıyorsun sakin olup hepsine destek oluyorsun.
Konuşabilen herkese seslen. Hepsini konuştur. Hiç kimse uyumasın"

Ve bu diyalog sonrası sekiz kişi kurtarılıyor.

Azize, Azize diyen UMKE gönüllüsünün çabası, soğukkanlı yönlendirmesi ve o stres altında bile hekimliğini unutmayıp, adeta dişini sıkıp duygusunu içine atıp metanetini koruması çok büyük ümit vesilemizdir.

Hala telefondaki "Azize, Azize" seslenişi kulaklarımdadır…

Hastanede tedavi gören bir depremzede vatandaşımız gözleri dolarak kurtulma anını anlatıyor;
"Biz Suriyelilere taş atıyoruz ya,
Mahmut isimli Suriyeli çocuk tırnaklarıyla toprağı kazıya kazıya elleri paramparça bizi enkaz altından çıkardı.
AFAD ekipleri de henüz gelememişti.
Ben ölsem asla o çocuğu unutmam.
Buradan çıktıktan sonra arayıp onu bulacağım…"


O Mahmut; garip, gurbetzede, sığınmacı o Mahmut…
Allah razı olsun.
Kurtardığın kadın için…
Kurtardığın insanlığımız için…

Almanya’dan bir vatandaşımız paylaşımda bulunmuş;
"Elazığ'da evim var ve bir yıl kira almadan ve hatta tüm giderlerini karşılayarak depremzede bir aileye vermek istiyorum"
Bingöl’den vatandaşlar geliyor,
Araçlarının bagajları kıyafet, battaniye, erzak dolu,
"Hem yardım etmek ve hem de evsiz kalanları aracımızla götürerek misafir etmek istiyoruz" diyorlar.
Devlete gelince;
Kim ne derse desin,
Hangi partili olunursa olunsun,
Devlet tüm kurum, kuruluş ve birimleriyle anında bölgeye ulaştı.
Her türlü kurtarma ve müdahale imkanı zaman geçmeksizin seferber edildi.
Daha çok canlı kurtarma, en az can kaybı için hızlı, akıllı ve geniş bir kurtarma işlemi gerçekleştirildi.
Böylesi anların duygu ve stresine rağmen devlet vazifesini yaptı, yapıyor.
Kimi boşboğazlıkları görüp de yapılanları toptan yok saymak da vicdanilik değildir ve iktidardan ziyade, devletimizi yıpratır.

Önceki yazımda dile getirdiğim sosyal medya farelerine, lağım böceklerine, insan suretli müsveddelere ve hatta “şuan enkaz altındayım” diye paylaşım yaparak böylesi bir afeti dalgaya alan rezillere rağmen; gördüğüm örnekler ve vicdanlı insanımızın cansiperane çaba ve gayreti içimizi ferahlattı.

Soysuzların alçaklığına inat bu asil millet böylesi bir zamanda yine ruhuna ve tarihine uygun dayanışma göstererek nasıl necip bir millet olduğunu ortaya koydu.

Şükürler olsun Rabbimize…

Bir sonraki Bir Portre yazımızda buluşmak ümidi ile Allah'a emanet olun sevgili okurlar.