Daha önce pek çok yazımda “Vatan” kavramının benim üzerimdeki etkisine, bendeki yerine değinmiştim. Fakat bugün Zeytinburnu Belediyesi Gençlik Merkezi’nin düzenlediği “ZEYGEM Akademi” seminer dizisinde dersimize giren çok kıymetli hocam Zeliha Eliaçık’ın bizleri daha iyi tanımak adına dağıttığı kağıtlarda “Vatan nedir? Sizin için ne anlam ifade eder?” sorusu beni yol boyunca düşünmeye, daha sonra da bu yazıyı yazmaya sevk etti.
Yürüdüğüm yol boyunca soru kulaklarımda çınladı. Çünkü vatanın bendeki anlamı bir sorunun altındaki boşluğa, hem de benim kocaman yazımla sığmazdı, sığmadı da. Verebildiğim tek cevap: Yaşama sebebim olmasıydı.
Vatan kelimesi Türk Dil Kurumu’nda (TDK) “Yurt” olarak verilmektedir. Ama vatanın benim için anlamını soracak olursanız, “Vatan” benim için; ev demek, anne – baba – kardeş demek, sevgili demek, eş demek, çocuk demek, Ata’mın bana yadigarı; benim çocuğuma, torunuma kalacak en kıymetli tek mirasım demek. İzlediğim bir filmde replik olarak “Vatan olmadan gelecek olmaz, vatan olmadan aşk olmaz, vatan olmadan hiçbir şey olmaz” diyordu. Tam da anlatmak istediğimi vurgulayan bir replik olduğunu düşünüyorum.
Kendimi bildim bileli en büyük hayalim asker olmaktı. Ama 15 ay değil, bir ömür boyu asker olmak, vatanıma hizmet etmek istiyordum. Engelimden dolayı asker olamayacağımı öğrendiğimde hem çok üzülmüş hem de engelli olmam sanki bir suçmuş, hatta bilerek işlediğim bir suçmuş gibi kendime öfkelenmiş; kendimi çok değersiz bir varlık olarak görmüştüm. Bir gün bunu gören Semra Demirer hocam neden üzgün olduğumu anladığında bana Ulu Önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün “Vatanını en çok seven, işini en iyi yapandır.” sözü ile vatana hizmetin bulunduğun yerde çok çalışarak da olabileceğini hatırlatmıştı.
Biz, şanslı bir nesildik. Bize milli ve manevi duyguları veren öğretmenlerin ellerinde büyüdük. Fakat maalesef ki -iyi öğretmenlerimizi hariç tutarak söylüyorum- artık eğitim – öğretimde bile bir boş vermişlik havası estiğinden milli ve manevi duygulara sahip gençler pek yetişmemeye başladı.
Biz vatanı sevmeyi gördük; polisi, askeri, insanı, çocuğu, genci, yaşlıyı… Bir kez daha söylemek istiyorum: Vatan benim bu hayattaki yaşama amacım. Vatan benim canım, kanım, sevgilim, her şeyim… Zengin bir aileye mensup olmasam da çok çalışmaktan gayem çok para kazanıp mal sahibi olmak değil, çok çalışıp Atatürk’ün Gençliğe Hitabe’sinde bu vatanı emanet ettiği gençlerden biri olmaktır…
Bu duygu ve düşüncelerle hepinizi saygıyla selamlar, esenlikler dilerim.