Bu gizemli polisiye türündeki dizinin başrollerini Kenan İmirzalıoğlu, Ahmet Mümtaz Taylan ve Melisa Sözen paylaşıyor.
Alef’in genel konusu:
İstanbul’da, transları işkenceli bir şekilde öldüren bir seri katil ortaya çıkar.
Emekliliği yakın olan polis amiri Settar ile İngiltere’den kesin dönüş yapan dedektif Kemal bu vakada görevlendirilir.
Kemal ve Settar, aslında zıt karakterde, iki farklı kişidir.
Settar, asabi, aykırı, atarlı biri; Kemal ise sakin, kibar, az konuşan, içine kapanık bir polistir.
Fakat aynı zamanda, bu iki karakterin geçmişlerinde yaşadığı benzer bir acıları vardır.
Settar, her akşam sanat müziği eşliğinde rakısını içerek acı kaybını biraz olsun dindirmeye çalışırken, Kemal de jazz müziği dinlerken viskisini içip biraz olsun acı kaybını dindirmek ister.
Dizinin çok fazla yan hikayesi yok.
Ana karakterlerin özel yaşamı kısa sahnelerle veriliyor.
Daha çok cinayetleri sorgulama ve soruşturma sahneleriyle gerilimi yavaş yavaş yükseltiyorlar.
İngiliz polisiye tarzına çok yakın bir kurgusu var.
Aksiyon, kovalamaca sahnelerinin yerine uzun detaylı soruşturma sahneleri ve diyaloglarla adrenalinin dozu artıyor.
Görüntü, mekan kullanımı, renkler tam bir polisiye dizinin içinde olduğunuzu hissettiyor.
Açıkçası birinci bölümü izlerken zorlandım.
Katili merak etmedim, bir sarmalın içine düşmedim.
Settar ve Kemal’in iş dışındaki hayatları çok sıkıcı geldi.
Ama ikinci bölümden itibaren senaryonun rengi tamamen değişti.
Merak başladı, Settar ve Kemal’in karakterlerini tanımaya başladım.
Özellikle Kemal karakteri çok sıcak geldi.
Kenan İmirzalıoğlu, abartısız, sade, sen ben gibi bir insan profili çıkarmış ortaya.
Asla değişmiyor, karakterine sadık kalıyor.
Tabi bölümlerin içine bir kaç eğlenceli sahne çekmişler.
Özellikle Settar ve Cihangir sahneleri çok keyifli gülümsetiyor.
İyi yönetilmiş, doğal oyunculuk, sağlam senaryoyla güzel bir iş çıkmış ortaya..
Emeği geçen herkesin ellerine sağlık.
Ha bu arada ülkemizde çok şükür seri katiller yoktur.
O yüzden biraz yabancı ve özenti gelebilir.
#evdekal #hayatevesığar