Gıda ve tarım sektöründe küresel fırsatları takip etmek

 

İyikide başlamışız, oldukça yüksek oranda olumlu geri dönüş aldık.

 

Geri dönüşlerin bir kısmı bu konularda sadece Türkiye’de değil Dünya'da da çalışmalar yapan işletmecilerimizin bilgi paylaşımlarıyla oldu.

 

Her hafta farkındalık oluşturan kişi/firma paylaşımını sizlere yapacağız.

 

Bugünkü yazımızda giriş olarak LinkedIn’de Dr. Şebnem Özdemir’in paylaştığı 92 geleceğin mesleğinden Dijital Dünya, Akıllı Tarım ve bununla bağlantılı olarak Dijital Tarımla bağlantılı olacağını gördüğümüz meslek adlarını sizlerle paylaşacağız. Bu makalede ele alınan gıda ve tarım sektörünün geleceğini şekillendirecek olan ana eğilimlerden bir tanesi olan Büyük Veri ve Bilgi digital dünyanın bugünü ve geleceğinde önemli bir yere sahiptir. 

 

 

• Vertical Farm Specialist (Dikey Tarım Uzmanı)

• Data Dedective (VeriDedektifi)

• Artificial Intelligence Handler (Yapay Zeka Çözüm Sağlayıcıları)

• Drone Technician (Dron Teknisyeni) 

 

Teknoloji ve İnovasyon İlişkisi bölümünde İnovasyonun teknolojik ürün üzerinde yenilikler yapmak olduğunu vurgulayarak aynı zamanda İnovatif Üniversite kavramı üzerinde de durmuştur. Clark’tan (Clark 1998) yaptığı alıntıyla İnovatif Üniversite’de bulunması gerekenleri şu şekilde tanımlamıştır:

 

• Güçlü bir yönlendirici çekirdek

• Gelişmiş bir çevre

• Esnek bir finans taban

• Güçlü bir akademik kültürün kalbinin attığı yer

• Entegre girişimci bir kültür

 

 

Dijital Dönüşüme’de bir vurgu yapmıştır.

 

Bütün bunlar birarada düşünüldüğünde (geleceğin meslekleri, inovasyon, İnovatif Üniversite ve dijital dönüşüm) bunların hepsi birarada geleceğin yeniden yapılandırılmasında, insanın iş ve yaşam dünyasının daha akıllı sistemlerle sürdürülebilirliğinin sağlanmasında çok önemli. Böyle baktığımızda yaşamsal döngümüzün geleceğinde sağlıklı nesillerle dijital dünya gelişmelerinin içinde olabilmemiz için gıda ve tarım olmazsa olmazlardan ve konu Dünya’da olduğu gibi Türkiyede’de gerçek değerini buluyor. İzmir'de 14. Agroexpo Uluslararası Tarım ve Hayvancılık Fuarı kapsamında düzenlenen Tarım Zirvesi'nde 7 ülkenin tarım bakanları bir araya geldi. Tarım ve Orman Bakanı Bekir Pakdemirli, “Optimizasyonla tarlamızda neyi ne kadar yetiştireceğimizi bilerek en fazla hasılayı alacağımız ürünleri üretmemiz lazım. 

 

Tüm teknolojilere sahip olduğumuz halde yiyeceğe sahip değilseniz savaş, tabi afet durumunda aç kalmanız içten değil. Tarım büyüyen bir sektör.  İşin geleceği tarımda. Tarım 4.0 uygulamalarını hayata geçirmemiz lazım” diye konuştu.

 

O zaman bir değer zinciri boyunca gıda ve tarım sektöründe küresel fırsatlardan pay alabilmek için bu sektörün günümüzdeki ve gelecek on yıllardaki büyüklüğünün ne olacağını irdelemekte fayda var.

 

Gıda ve tarımsal faaliyetler büyük ekonomik, sosyal ve çevresel bir ayak izine sahiptir. 5 trilyon dolarlık endüstri, küresel tüketici harcamalarının yüzde 10'unu, istihdamın yüzde 40'ını ve sera gazı emisyonlarının yüzde 30'unu temsil etmektedir. Geçtiğimiz 50 yılda üretkenlikle ilgili önemli gelişmeler dünyanın birçok yerinde bol miktarda gıda tedariğine olanak sağlamış olmasına rağmen, küresel nüfusun beslenmesi kritik bir konu olarak yeniden ortaya çıkmıştır. 
 

Mevcut eğilimler devam ederse 2050 yılına kadar, kalorik talep yüzde 70 artacak ve insan tüketimi ve hayvan yemi için ürün talebi en az yüzde 100 artacaktır. Aynı zamanda, daha fazla kaynak kısıtlaması ortaya çıkacaktır: örneğin, 2030'daki su talebinin yüzde 40'ının karşılanması olası değildir. Zaten, ekilebilir arazinin yüzde 20'den fazlası bozulmaktadır.  [1] Ayrıca, mısır ve şeker her ikisi için de giderek daha önemli olduğu için, gıda ve enerji üretimi rekabet etmektedir. Böyle bir kaynak kıtlığı, karşı konulmadığı takdirde geniş çaplı siyasi huzursuzluğa yol açabilir.
 

Zor koşullarda bile üretkenliği arttıran tarımsal teknolojiler ve Afrika, Doğu Avrupa ve Güney Amerika'da tarıma elverişli arazilerin eklenmesi yükü hafifletebilir, ancak tüm talebi karşılayabilmek, mevcut eğilimin bozulmasını gerektirecektir.
 

Bir fırsatı sezmek, stratejik ve finansal yatırımcılar, gıda ve tarımdaki teknolojik yenilik ve süreksizliklerden değer elde etmek için yarışıyor. McKinsey analizine göre, 2004 yılından bu yana, gıda ve tarım sektöründe küresel yatırımlar 2013 yılında üç kat artarak 100 milyar dolardan fazla büyümüştür. Gıda-ve-tarım şirketleri ortalama olarak, diğer sektörlere kıyasla hissedarlara (TRS) daha yüksek toplam getiriler göstermiştir: Dünya genelinde 100'den fazla halka açık gıda ve tarım işletmesi kuruluşunun hissedarlara toplam getirisi (TRS'si), 2004 yılı içinde yıllık ortalama yüzde 17 artmıştır. 
 

Ancak doğru yatırım fırsatını bulmak kolay değildir. Gıda ve tarımsal yatırım, tohum ve diğer girdileri, üretim, işleme ve perakendeciliği kapsayan belirli ürün, coğrafya ve karmaşık değer zincirlerini derinlemesine anlamak ister. İlgili yatırım fırsatlarının çoğu, bazı yatırımcılara yabancı olmayan coğrafyalarda yer almaktadır ve bunların karlılığı, sadece ürün verimine değil aynı zamanda değer zincirinin farklı bölümlerinin nasıl performans gösterdiğine de bağlıdır (Ek 1). Bu makalede, gıda ve tarım işinin geleceğini etkileyecek, gelecek vadeden yatırım fırsatlarını belirleyecek ve oyuncuların bunları nasıl başarılı bir şekilde izleyebileceklerine dair bir bakış açısı sunacak ana eğilimleri incelenmiştir.

 

Gıda ve tarım sektöründe büyük eğilimler
 

Gıda ve tarımsal işletme değer zinciri, tarım makineleri tedarikçilerinden, tohumlardan, kimyasallardan, hayvan sağlığı testlerinden ve aşılardan ve paketlenmiş gıdalardan hassas tarım için veri sağlayıcılara kadar çok çeşitli şirketleri kapsar. [2] Arz ve talep arasındaki küresel boşluğu doldurmak, bu şirketlerin çoğunluğu için daha fazla kaynak (teknik, insan ve mali) gerektirir.  Yatırımcılar bu zorluğu karşılamada ve yararlanma fırsatlarında önemli bir rol oynarlar.
 

Coğrafya, mahsuller ve değer zincirinin parçaları arasındaki cazip fırsatları belirlemek için, ilk olarak önümüzdeki on yıl boyunca gıda ve tarım işletme ekonomisini etkileyebilecek yedi eğilim analiz edilmiştir.
 

Nüfus artışı, kentleşme ve yükselen piyasalarda gelir artışı
 

2020'ye kadar, küresel GSYİH büyümesinin yarısından fazlasının Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü dışındaki ülkelerden gelmesi bekleniyor; Dünyanın kentsel nüfusunun yarısından fazlası da gelişmekte olan ekonomilerde olacak. Gelişmekte olan ülkelerde gıda talebinin sadece nüfus ve gelir artışı nedeniyle önemli ölçüde artması beklenmekle kalmayıp, aynı zamanda bu bölgelerin zengin bir ülke diyetini (daha fazla kalori, protein ve işlenmiş gıda) benimsemeleri muhtemeldir.
 

Gelişmekte olan piyasalarda, et için talep edilen bir artış, şirketlere üretim ve üreme, hayvan sağlığı testleri, yem ve aşılar gibi endüstrileri desteklemek için fırsatlar yaratacaktır. Örneğin, Arjantin ve Brezilya'da sığır eti ve diğer hayvancılık üretiminin küresel talebi karşılamak için güçlü bir şekilde büyümesi bekleniyor.
 

Besleme dönüşümünü daha verimli hale getirmek, böylece hayvanların aynı miktarda yem tüketirken daha fazla et üretmesi, artık probiyotikler, enzimler ve asitleştiriciler gibi katkı maddelerinde benzersiz fikri mülkiyeti olan şirketler için karlı olabilir.
 

Fırsat ile risk gelir. Gelişmekte olan piyasalardaki yükselen protein fiyatları, hükümet müdahalesi ve çevresel kaygılar talebi yavaşlatabilir.  Üstelik, protein değer zincirinin her parçası iyi değildir; Canlı hayvan üreticileri, et yem / süt fiyatlarının düşük olması nedeniyle mücadele etmektedir ve birincil işlemciler yüksek hammadde maliyetleri ve düşük kapasite kullanımından muzdariptir. Ayrıca, tüketici davranışı ve tercihleri birçok şirketin ve yatırımcının idare edebileceğinden daha hızlı değişebilir. Başarılı yatırım stratejileri, değeri yakalamak için fırsatlar bularak (örneğin, yem performansını artıran veya yem üretim maliyetini azaltan teknoloji veya işlemler) veya riskleri azaltarak (örneğin, protein değer zincirinde dikey entegrasyon) riskleri ele alacaktır.
 

Olgun piyasalarda  demografik ve davranışsal değişim
 

Protein için daha fazla talebe ek olarak, daha sağlıklı diyetlere doğru bir eğilim beklenmektedir. Tüketiciler giderek daha fazla sağlık bilincine sahip ve çevresel açıdan sürdürülebilirliğe daha çok önem veriyor, bu en gelişmiş ülkelerde görünür, ancak gelişmekte olan pazarlarda gittikçe daha fazla görünmeye başlamıştır. Buna cevaben, hükümetler gıda üretimi için standartları sıkılaştırıyor. Sonuç olarak, sağlıklı fonksiyonel gıdalara (kolesterolü düşürme gibi temel beslenmenin ötesinde faydalar sunanlara) ve belirli bir güvenlik ve çevresel veya kurumsal sosyal sorumluluğu karşılaması garanti edilen izlenebilir ve sertifikalı yiyeceklere talep artmaktadır. 

Daha sıkı çevresel ve sosyal standartları, organik sertifikasyon şartlarını ve izlenebilirlik standartlarını benimseyen üreticiler ve gıda şirketleri, gelişmekte olan düzenlemeler karşısında kendilerini daha iyi konumlandırabilmeli ve bu trendden faydalanmak için büyümeye devam etmelidir. Örneğin, 2010 yılında Unilever tarımsal hammaddelerinin yüzde 100'ünü 2020'ye kadar sürdürülebilir bir şekilde üretmeyi planladığını açıkladı ve 2014 yılı sonu itibarıyla yüzde 55'e ulaştı. Yiyecek ve içecek şirketleri, sağlık bilincine sahip kesime (örneğin, omega-3-zenginleştirilmiş süt) hitap etmek için belirli tahkimat ve besin maddelerine sahip ürünlerden de yararlanabilir.

 

Verimlilik zorunluluğu
 

Doğal kaynakların tükenmesi, iklim oynaklığının mahsuller üzerindeki etkisinin ve tarımda üretkenlik artışlarının azalmasının, dünyadaki gıda arzındaki büyümeyi engellemesi ve ülkelerin daha az üretmeye zorlaması beklenmektedir. Örneğin, 2030 yılına kadar, beklenen su çekme ve mevcut arz arasındaki fark yüzde 40'a ulaşabilir. Su, toprak, enerji ve iş gücü kaynakları üzerindeki baskı, tarım verimliliğini arttırmak için inovasyonu gerektirecektir. Nitekim, son yıllarda verimlilik artışları yavaşlamıştır; Büyük ürün verimlerinin üretkenliği şu anda 1960 ve 1970'lerde bu oranın iki katına kıyasla yılda sadece yüzde 1 artmaktadır. Bunun büyük etkileri var: Buğday verimindeki yüzde 2'lik bir artış, en az gelişmiş ülkelerde yaşayan yaklaşık 900 milyon kişiye ek bir parça ekmek vermek için yeterli kaloriyi (günde yaklaşık 150 kilokalori) üretecektir.
 

Daha yüksek üretkenlik ihtiyacından yararlanmak ve çiftçilerin ürün verimlerini arttırmasına yardımcı olmak için, girdi şirketleri, distribütörler ve lojistik işletmeler yeni coğrafyalara genişleyebilir ve daha geniş ürün ve hizmet yelpazesi sunabilir (örneğin, yüksek verimli tohumlar, gübre ve kaynak optimizasyon teknikleri). Yenilikçi teknolojiler sunmak (örneğin, benzer verimler için daha az su gerektiren tohumlar) önemlidir, ancak yeni teknolojilerin gelişmekte olan pazarlardaki dağılımları da önemlidir.
 

Daha azdan daha fazlasını elde etmenin diğer yolu, gıda atıklarını azaltmaktır. Afrika ve Asya'daki tarımsal üretimin tahmini yüzde 30'u hasat sonrası süreçlerde kaybedilmektedir. Özellikle gelişmekte olan pazarlarda, atık konusunda doğru veriler zor olmakla birlikte, lojistik, ticaret ve işleme altyapısının kritik darboğazlar olduğu bilinmektedir. Gelişmiş pazarlarda, çoğu gıda atığı, satış noktasında, perakendecide veya tüketicilerin evlerinde meydana gelir ve bu da yaklaşık yüzde 30'luk tüketim kaybına neden olur. Ekonomi israfı artırır: marjlar ve nakliye maliyetleri, tüketici davranışının değişmesi yavaşken, atık azaltma konusunda ne kadar çaba harcandığını belirler.
 

Gelişmekte olan pazarlarda gıda atıklarının azaltılması, özellikle lojistik ve dağıtımda büyük bir değer yaratan yatırım fırsatıdır. Yalnızca Çin'de, soğuk depolama ve taşımacılık pazarı, 12 milyar dolar ila 18 milyar dolar arasında gelir elde ediyor ve ülkenin genişleyen et, süt ürünleri ve sebze talebini karşılamak için yılda yüzde 10 ila 15 oranında büyümesi bekleniyor. Bazı yerel şirketler zaten bu büyümeyi desteklemek için sermaye arıyorlar. Gelişmiş pazarlarda, gıda raf ömrünü uzatmak için inovasyona ve atık miktarını azaltmak için ambalajlamaya yönelik fırsatlar bulunmaktadır.
 

Kutuplaşmış bir sanayi yapısı:  Daha büyük ve daha küçük
 

Firmaların tarımsal değer zinciri boyunca devam eden konsolidasyonunun yanı sıra daha küçük niş oyuncuların ortaya çıkması beklenmektedir. Ticari çiftliklerin 100.000 dönümlük araziye ulaşabileceği Brezilya gibi yerlerde büyük ölçekli ticari çiftlikler var olmaya başlamıştır. Buna ek olarak, daha küçük ve orta ölçekli aile çiftlikleri satın almaları (örneğin, tohum, bitki koruma, gübre ve makineler) artmakta ve kooperatifler aracılığıyla tahıl, şeker ve etanol satmakta ve bu da işlem maliyetlerini önemli ölçüde düşürmektedir. Bir üretim havzası olarak Afrika'ya da ilgi artmaktadır: büyük tarımsal işletmeler, daha fazla tüccar üretim ve işlemeye genişledikçe dikey olarak bütünleşirken, perakendeciler anahtar girdi mallarının üretimine ve kaynaklarına geçmektedir.
 

Aynı zamanda, özellikle giriş tarafında, teknoloji ve fikri mülkiyetin kritik bir rol oynadığı, artan sayıda uzman oyuncu var. Küçük mikrobiyal gübre şirketleri buna bir örnektir. Buna ek olarak, dünya çapında milyonlarca küçük ölçekli çiftçi, ticari değer zincirlerine yavaş yavaş entegre oluyor; aralarında Gana'da kahve çiftçileri ve Hindistan'da pamuk çiftçileri var.
 

Konsolide, entegre tarım, ekipman üreticileri, dağıtıcıları ve teknoloji şirketlerine daha sofistike ve otomatik ürün ve hizmetler sunmak için bir fırsat yaratır. Daha küçük, özel oyuncular büyüyebilir ve belki de stratejik yatırımcıların elinde toplanabilir (örneğin, BASF'nin 2012'de bir tohum işleme teknolojisi şirketi olan Becker Underwood'u satın almasında olduğu gibi).
 

Benzeri görülmemiş fiyat dalgalanmaları
 

Tarımsal girdi ve çıktı fiyatlarındaki oynaklığın devam etmesini bekliyoruz. Son yıllarda tarımsal fiyatlardaki daha geniş dalgalanmalar, petrol ve metal gibi diğer mallarla olanlara benzer. Ek olarak, emtia fiyatları arasında daha sıkı bağlantılar olduğuna dair kanıtlar artmaktadır. 2008 yılında gıda fiyatlarındaki ani yükseliş ve ekonomik gerileme ile, dünyadaki yetersiz beslenen insan sayısı 2005'te 850 milyondan olan 1 milyara yükselmiştir.  2011 ve 2013 yıllarında gıda fiyatlarındaki düşüşler benzer ancak daha az şiddetli bir etkiye sahipti. 
 

Biyoyakıtların politika ve teknoloji gelişmeleri, fiyat seviyelerinde ve volatilitede önemli bir faktör olacaktır. Bu arada, volatiliteye (olumsuz hava, artan petrol fiyatları, ihracat kısıtlamaları, iç çatışmalar) katkıda bulunan diğer faktörler büyük olasılıkla devam edecektir. Bu nedenle, hava durumu sigortası gibi risk yönetimi ve riskten korunma mekanizmaları, gıda ve tarımsal değer zincirinin bazı bölümlerinde iş yapmanın önemli bir bileşeni olacaktır.

Büyük veri ve bilgi
 

Genişletilmiş bilgi erişimi ve daha karmaşık bilgi kullanımı tarımda giderek daha önemli bir rol oynayacaktır. Daha ayrıntılı veri kullanmanın heyecan verici bir potansiyeli vardır (örneğin, bir alanın her on metrede bir metre karesi için veri) ve çeşitli bilgi kaynaklarını (hava durumu, toprak ve piyasa fiyatları gibi) entegre etmek için analitik yetenek. Bu ürün verimini arttırmak ve kaynak kullanımını optimize etmek ve böylece maliyeti düşürmek amacıyla kullanılmalıdır. Veriden ölçek değerlerini toplayan bir iş modelinin ortaya çıkarılması konusunda önemli ilerlemeler kaydedilmiştir. Bunun bir nedeni, verilerin değer zincirinin farklı bölümlerindeki farklı oyuncular tarafından (örneğin, tohum şirketleri, ekipman üreticileri, tüccarlar ve yazılım geliştiricileri) yakalanmasıdır. Kritik veri noktalarının yönetilmesi ve sermayeleştirilmesi, stratejik ortaklıkların ve satın alımların ve muhtemelen sanayi yapısının yeniden şekillendirilmesini gerektirebilir. 

Monsanto’nun 2013’te 930 milyon dolarlık İklimlendirme Şirketi’ni devralması, bir tarım devi tarafından yapılan birkaç hamleden biriydi; Deere & Company gibi diğer şirketler de girdi firmalarıyla veriler konusunda ortaklıklar olduğunu açıkladı. Şirketler benzer alanlarda entegre olduktan sonra daha fazla fırsat ortaya çıkabilir, kapsamlı veriler elde edilebilir.  Bununla birlikte, gelişmekte olan pazarlar hala üretim ve talep konusunda yüksek kaliteli, güvenilir verilerden yoksundur. Verileri yakalamak için sistematik bir mekanizma kurmak, ek değer yaratan fırsatlar sunabilir. Özellikle, kırsal teknolojilerdeki mobil teknolojilerin hızla genişlemesi, bu alanlardaki çiftçilerin daha iyi bilgiye erişime dayalı üretkenliği büyük ölçüde geliştirmelerine olanak sağlayabilir.
 

Gıda güvenliğine katkıda bulunma
 

Tarımsal ticaret büyüyor, ancak korumacılık birçok paydaş için endişe olmaya devam ediyor. Nitekim, küresel tarım üretiminin yalnızca ılımlı bir yüzdesi sınırlar arasında işlem görmektedir, ancak bu tür ihracat dünya pazar fiyatlarını ve düzenlemelerini etkileyebilir. Tarım önemli bir sosyal ve politik rol oynamaya devam ediyor. Ekonomi degenellikle düşük gıda fiyatları, gıda kullanılabilirliği, kırsal istihdamı arttırırken kentsel göçü yavaşlatır.
 

Ancak, tarımsal ihracatın artmaya devam ettiği Brezilya gibi ülkelerde düşük maliyetli üreticiler için hala yatırım fırsatları bulunmaktadır. Ayrıca, limanlar, depolama ve soğuk zincir gibi malların hareketini sağlayan altyapı yatırımları, tarımsal ticaretten daha fazla değer yaratmaya ve yakalamaya yardımcı olabilir. Archer Daniels Midland, Bunge, Cargill ve Louis Dreyfus gibi büyük tarım tüccarları, Brezilya'nın iç bölgelerinden ürün hareketi gibi bazı önemli darboğazları gidermek için sermaye taahhüdünde bulundular ve bununla birlikte ek yatırımların gerçekleşmeside beklenmektedir.
 

Yatırımcılar için potansiyel fırsat: Çin’de Protein ve Soğuk Zincir Lojistiği
 

300 milyar dolarlık yıllık harcama ile Çin dünyanın en büyük et tüketicisidir. Protein tüketiminin, çoğunlukla yükselen bir orta sınıftan gelen talebin artması sonucunda yılda yüzde 3 ila 4 oranında artması beklenmektedir.  Seviyeler önemli ölçüde artmış olsa da, Çin, protein tüketiminde Batı diyetlerini takip etmeye devam ediyor. Hükümet, büyük ölçüde arka bahçecilikten sofistike ticari tarım işletmesine geçerek sektörü modernize etme konusunda güçlü bir taahhütte bulunmuştur. Bu yapısal değişiklikler ve süreksizlikler, sektörü daha fazla araştırma yapmaya değer bir sıcak nokta haline getirmektedir. Bununla birlikte, alan geniş ve karmaşıktır; ürünler, değer zinciri (girdiler, üretim ve işleme) ve altyapı gibi kesişen temaları incelemek ve önceliklendirmek için birden fazla alan vardır. Bu alanlardan bir tanesi soğuk zincir lojistiğidir. 
 

Artan protein talebinin ve Çin gıda sisteminin resmileştirilmesinin arkasında, Çin gıda endüstrisinde soğuk zincirin geliştirilmesinde, gıda kalitesi ve güvenliği konusunda artan tüketici ve hükümet beklentileri göz önüne alındığında büyük bir yatırım fırsatı var. Soğuk hava depolarında ve taşımacılıkta gelişmiş pazar ölçeğine ulaşmak için, Çin soğuk zincir lojistik pazarının önümüzdeki beş ila on yıl boyunca yılda yüzde 20'den fazla büyümesi gerekecektir. Tarım ürünlerinin soğuk zincire nüfuzu için hükümet hedeflerine ulaşmak için yüzde 15'ten daha fazla yıllık büyüme oranları gerekmektedir. Analistler, küresel soğuk zincir pazarının 2018 yılına kadar yıllık yüzde 16'lık bir büyüme göstereceğini tahmin ediyor. Mevcut sanayi yerel ve bölgesel düzeyde bölünerek daha fazla konsolidasyon ve dikey entegrasyonun beklenebileceğini öne sürüyor. Sektörün sermaye yoğunluğu göz önüne alındığında, yatırımcılara yönelik fırsat, depo-lojistik yönetiminde (marjların en yüksek olduğu yerlerde) iyi müşteri ilişkileri ve yerel ortaklara sahip uluslararası bir oyuncu edinmesinde yatar.
 

Bunun gerçekleşmesi
 

Sadece potansiyel sıcak nokta tanımlamak başarıyı garanti etmez. Kazanmak, düşünceli bir yaklaşım ve sektöre özel yetenekler gerektirecektir. Gıda ve tarım sektöründe değer yaratmak ve yakalamak için, yatırımcılar aşağıdaki hareketleri dikkate almalıdır:
 

• Değer zinciri anlayışını derinleştirin. Yatırımcılar, değer zincirinin her bir adımına ilişkin ayrıntılı bir anlayış geliştirmeli ve her sektördeki farklılıklar önemli olduğundan, fırsatların nerede olabileceğini tanımlamalıdır. Örneğin, şeker kamışı üretim değeri Çin'de neredeyse yüzde 80 ve Brezilya'da 2000'den 2012'ye kadar yüzde 120 arttı (son üç yılda pazar, Brezilya şeker kamışı oyuncuları için çok daha sert bir hale gelmesine rağmen), Aynı süre zarfında devletler. Yatırımcılar seçici olmalıdır - gıda ve tarım işletmeciliği genellikle az sayıda büyük şirketten (özellikle girdiler ve birincil emtia işlemesi), büyük bir şirket grubunun parçası olan işletmelerden ve birçok küçük çiftçi ve işletmeden oluşur. Giderek artan bir şekilde, sektördeki güçlü anlayışları nedeniyle gıda ve tarım sektörlerinde uzmanlaşmış ve yatırımcıların ilgisini çeken firmalar bulunmaktadır.
 

• Gelişmekte olan pazarların önemini kabul edin.  Arz ve talepteki büyüme oradan geleceği için, gelişmekte olan pazarlardaki güçlendirme faaliyetleri esastır. Yatırımcılar ilişkiler ve yetenekler geliştirmeli ve sosyal ve politik belirsizliği yönetmeye istekli olmalıdır. Örneğin, yatırımcıların çoğunun aile şirketlerinin güçlü, ilişki tabanlı işlere sahip olduğu Brezilya'da fırsatlar bulmakta zorlandıkları görülmüştür. Yatırımcılar, sosyal ve politik kısıtlamaların bu sektörde büyük bir etkiye sahip olduğunu ve başarıda çoğu zaman sosyal ve kamu kuruluşları ile aktif işbirliğinin gerekeceğini bilmelidirler.
 

• Döngüsel bir yaklaşım benimseyin. Yatırımcılar, gıda ve tarım ticaretinin altında yatan oynaklığın (ve petrol ve gaz gibi diğer sektörlerdeki oynaklığın etkisinin) tanınmasında döngüsel bir zihniyet sürdürmelidirler. Bu daha uzun bir yatırım ufkuna sahip olmayı gerektirebilir. Bundan dolayıda Bazı yatırımlar, emeklilik ve bağımsız servet fonları gibi daha uzun süreli yatırımlara sahip yatırımcılar için daha uygun olabilir.
 

• Ticari ilişkiler geliştirin. Yatırımcılar, tedarikçiler, büyük çok uluslu şirketler ve stratejik yatırımcılar ile ilişkilerin kurulmasının önemini göz ardı etmemelidir. Bunun yerine, bu oyuncuları yatırımları yürütmeye, riskleri azaltmaya ve çıkış seçeneklerini sağlamaya yardımcı olabilecek potansiyel ortaklar olarak görmelidirler.
 

• Tarım işletmelerinde operasyonel yetenekler geliştirin. Yatırımcılar, tarım sektöründe başarılı bir şekilde faaliyet göstermek için gerekli olan yetenekleri geliştirmeye hazırlıklı olmalıdır. Üretim ve işleme gibi değer zincirinin sermaye yoğun segmentlerinin çoğu, yatırımcıların ve sahiplerinin, tam değerler elde etmek için sınıfının en iyisine nasıl ulaşacaklarını anlamalarını gerektirecektir.

Gıda ve tarım sektörü güçlü bir performans göstermiştir ancak karmaşık ve kendine özgüdür.

Bu alan içerisinde, önümüzdeki beş ila on yıl boyunca yatırım açısından gerekli özen gösterilirse yatırımcıların küresel nüfusun en önemli ihtiyaçlarını karşılarken çekici geri dönüşleri yakalama şansınında artacağı görülmektedir.

 

[1] Z. G. Bai, D. L. Dent, L. Olsson, M. E. ve Schaepman, Arazi Bozulması ve İyileştirmenin Küresel Değerlendirmesi. 1. Uzaktan Algılama, Uluslararası Toprak Referans ve Bilgi Merkezi, Dünya Toprak Bilgisi, 2008, isric. org. Rapor, ekosistem fonksiyonunda bozulmayı uzun vadeli bir düşüş olarak tanımlar ve net birincil verimlilikte ölçülür.

[2] Hassas tarım, alan içi varyasyonları gözlemlemeye ve yanıt vermeye dayanan bir tarım yönetimi kavramıdır. Çıktıları en üst düzeye çıkarmak için kaynak kullanımını optimize eden uydu görüntüleri, bilgi teknolojisi ve coğrafi araçlar gibi teknolojiler kullanır. Artan şekilde, tarımda büyük verilerin uygulamaları tanımlamaya dahil edilmektedir.

Kaynak :

1. McKinsey&Company

Chemicals, Article July 2015

Lutz Goedde, Maya Horii, and Sunil Sanghvi

2. LinkedIn, Dr. Şebnem ÖZDEMİR

3. Sunum: İNOVASYON Üzerine Konuşmalar, Prof.Dr.Durmuş GÜNAY

4. haberler web sayfası

5. agroexpo web sayfası

Katkıları için Hüsnü Baysal’a teşekkürler.