Nasıl bir millet olduk biz? Ne zaman yitirdik değerlerimizi? İnançlarımız, geleneklerimiz, yardımseverliğimizi nereye bıraktık? Saygımızı ne zaman yitirdik birbirimize? Özellikle de büyüklerimize saygıyı ne zaman yitirdik?
Bizler için mücadele veren insanları işimiz bitip ve tahtından inince tanımaz olduk. Kim olduğumuzu unutuyormuyuz? Bizim inancımızda bir büyüğümüzü hastayken ziyaret etmek yokmudur? Üstelikte bu büyüğümüz hakikaten bizlere emek vermiş, bu vatana yıllarca hizmet etmiş, kendisini ülkesine adamış ve bu uğurda bedenini yıpratacak kadar mücadele vermişse..
Çok değerli büyüğümüz KKTC kurucu cumhurbaşkanı Sn. Rauf Denktaş aylardır hastanede... Birkaç gün öncede çok ciddi bir beyin ameliyatı geçirdi ve hala yoğun bakımda canıyla uğraşıyor. Ancak her nedense kimse bununla ilgilenmiyor. Bu yapılan davranış Sn. Rauf Denktaş'a karşı nankörlüktür.
Kıbrısta hastane donanımının yetersiz olması sebebiyle Ankara GATA ya sevkedilen Denktaş'a hiç bir Hükümet büyüğümüz sahip çıkmamıs ve hatta Kıbrıs'tan Türkiye'ye getirilmesi gereken ambulans uçağı bile temin edilmemiştir. Ayrıca hiç bir devlet büyüğünün hastanede ziyaret etmemesi çok acı bir durumdur. Her türlü mitingde, konuşmada atılıp tutulan ambulans uçağı neden Rauf Denktaş için yollanmamıştır çok merak ediyorum. Kıbrıs'tan Türkiye'ye getirilmesi için yinede TSK bir uçak yollamış ve Sn Denktaş'ı Gata'ya getirmiştir.
Şimdi soruyorum?. İbrahim Tatlıses vurulduğunda (kaldıkı kendi şahsi davası yüzünden vurulmuştur) kendisini hastanede ziyaret edenler, hastane bahçesine döner ocakları kurup çadırlar açan ve günlerce arabalarında bekleyenler, devletin ambulans uçağıyla ve koruma ordusuyla Almanya'ya tedaviye yollayanlar neden Sn Denktaş'ı ziyaret etme gereği bile görmediler? Kaldıki Denktaş bu ülkeye ve ülke insanlarına hizmet etmiş bir devlet büyüğüdür. Bir sanatçıdan daha az mı hizmet etmiş, daha az mı refaha çıkarmak için mücadele vermiş bir insandır?
Dünyanın en güzel yerlerinden biri olan ve dünyadaki tüm ülkelerin ağızlarının salyalarının aktığı Kıbrıs için ömrünü feda etmiş karşılığında ise sadece emekli maaşıyla hayatını idame ettiren bir devlet büyüğümüze yapılan şey vefasızlık değilmidir? Nankörlük değilmidir? Bir magazin haberi olduğunda, bir sanatçıyı(!) kendinden küçük sevgilileriyle herhangi bir yerde görüntülemek için günlerce pusu kurup bekleyen, her yerden mantar gibi çoğalan basın ordusu acaba Sn. Denktaş'ın hangi hastanede yattığını biliyorlarmı? Hayat tan anladığımız sadece bu mudur?
Rauf Denktaş, şu an kendi özel uçağına binmiyor. Amerika'nın bilmemne hastanesinde en güzel odada yanında bir koruma ordusuyla yatmıyorsa oturup bir düşünmek gerek. Zamanında koskocaman Kıbrıs'ın tek hakimi olan Sn. Denktaş sömüren ve sadece çıkarlarını düşünen bir lider olmuş olsaydı şimdi kimseye minnet etmeden kendi imkanlarıyla kralların saltanatını sürerdi.
Demek ki zamanında ülkesinin imkanlarını şahsi menfaate çevirmemiş ve dürüst bir lider olmuştur. Ayrıca idealistliği yüzünden bugün sadece emekli maaşıyla geçinmeye çalışmaktadır ki bu da Sn. Denktaş'ın ne kadar dürüst, ne kadar erdemli, ne kadar onurlu bir insan olarak yaşadığının ispatıdır.
Bir magazin haberiyle herşeyi unutup peşine düşen, tv deki kadın rogramlarından gözünü ayırmayan ve programdaki saçmalıkları, ahlaksızlıkları pür dikkat takip eden bizler, bu kafayla devam edersek bir gün gelecek ne kültürümüz, ne inancımız, ne değerlerimiz kalacak. Bizler artık elimizdeki değere sahip çıkamıyoruz, çıkmıyoruz. Şu an canıyla uğraşan böylesi büyük ve sevilen bir devlet büyüğüne bu yapılanlar dünyanın gözünde bile kabul edilebilir bir durum değildir.
Kıbrıs'ın tarihine yön veren, kişilik olarakta dünyadaki en degerli liderlerden biri olan bir devlet büyüğümüze karşı bu kadar duyarsız kalınması Türkiye'nin ayıbıdır.