Varanasi
Varanasi, Tanrı Şiva Vishwanat’ın (Varanasi’nin koruyucu tanrısı) şehri olarak bilinir; Hinduizm’in en kutsal yerlerinden biridir. Birçok inanan, aynı zamanda geleneksel Hindu kültür ve bilim merkezi olan bu şehre 2.500 yıldan bu yana hac için gelir.
Varanasi, dindar Hinduların özellikle tercih ettikleri yerdir. Orada ölmeyi ve öldükten sonra yakılıp küllerinin oraya atılmasını isterler. Nehir boyunca, Hinduların kutsal banyolarını yaptıkları Ghat’lar vardır (Ganj nehri, yılın her döneminde yükselip alçalır. Buna önlem için nehre doğru inen basamaklar yapılmıştır. Bunlara Ghat’lar denir). Bu Ghat’lardan bazıları ölüleri yakmak için kullanılır. Daha sonra küller nehre atılır. Ganj Nehri’nde yıkanmak günahlardan arınmak anlamına gelmektedir. Varanasi’de ise; ölmek ve yakılmak ruhun yeniden dünyaya gelmesine engel olmak demektir.
Sarnath, Varanasi’nin 10 km kuzeyinde yer almaktadır. Buda, Bodh Gaya’da (Bihar: Hindistan’da bir eyalet) aydınlandıktan sonra Sarnath’ta ilk öğreti sohbetini yapmıştır. Bu sohbet Ceylan Parkı’nda gerçekleştiği için ceylan sohbeti (vaazı) olarak da bilinir. Shakyamuni, Vişnu enkarnasyonu (yeniden bir hayat sahibi olma) olarak sayılmaktadır. Budist Kral Ashoka, Sarnath’ta birçok Stupa ve manastır yaptırmış ve burayı daha sonra hac yeri olarak ilan etmiştir.
Hindistan’ın kuzeyindeki Uttar Pradesh eyaletinde bulunan Varanasi’nin kalbi eski şehir kısmında ve burada bulunan Ghat’larda atar. Ghat, Ganj nehri kıyılarında bulunan, nehrin içine doğru inen basamaklara verilen isimdir. Bunların bir kısmını halk Ganj’da banyo yapmak için kullanırken, bir kısmı da ölüleri yakmak için kullanılır.
Hindu inanışına göre Varanasi’de ölmek, ölüm ve yeniden doğuş çemberinden kurtulmak demektir.
Bu yüzden yaşlı Hindular ölmek için bu şehre gelirler ve buradaki ölü yakma Ghat’larında sık sık ölü yakma törenleri görmek mümkündür. Ölü yakma törenlerinde havaya yükselen ve sonrasında da uzun süre havada asılı kalan tuhaf kokuya alışmak zor olsa da, ölüm ve yaşamın böyle iç içe olduğu bir şehirde olmak ziyaretçiler için büyülü bir atmosfer yaratmakta. Varanasi’nin küçük ve canlı sokakları, güler yüzlü sevecen insanları, daracık sokaklarda salına salına dolaşan, yolun ortasına yayılıp yatarak tüm yolu kapatan kutsal inekleri, ama ille de içinde hayatı ve ölümü barındıran Ganj kıyıları ve Ghat’lardaki manzaralar Hindistan seyahatlerinin en unutulmaz anıları olur genellikle…
Varanasi, dindar Hinduların özellikle tercih ettikleri yerdir. Orada ölmeyi ve öldükten sonra yakılıp küllerinin oraya atılmasını isterler. Nehir boyunca, Hinduların kutsal banyolarını yaptıkları Ghat’lar vardır (Ganj nehri, yılın her döneminde yükselip alçalır. Buna önlem için nehre doğru inen basamaklar yapılmıştır. Bunlara Ghat’lar denir). Bu Ghat’lardan bazıları ölüleri yakmak için kullanılır. Daha sonra küller nehre atılır. Ganj Nehri’nde yıkanmak günahlardan arınmak anlamına gelmektedir. Varanasi’de ise; ölmek ve yakılmak ruhun yeniden dünyaya gelmesine engel olmak demektir.Sarnath, Varanasi’nin 10 km kuzeyinde yer almaktadır. Buda, Bodh Gaya’da (Bihar: Hindistan’da bir eyalet) aydınlandıktan sonra Sarnath’ta ilk öğreti sohbetini yapmıştır. Bu sohbet Ceylan Parkı’nda gerçekleştiği için ceylan sohbeti (vaazı) olarak da bilinir. Shakyamuni, Vişnu enkarnasyonu (yeniden bir hayat sahibi olma) olarak sayılmaktadır. Budist Kral Ashoka, Sarnath’ta birçok Stupa ve manastır yaptırmış ve burayı daha sonra hac yeri olarak ilan etmiştir.
Hindistan’ın kuzeyindeki Uttar Pradesh eyaletinde bulunan Varanasi’nin kalbi eski şehir kısmında ve burada bulunan Ghat’larda atar. Ghat, Ganj nehri kıyılarında bulunan, nehrin içine doğru inen basamaklara verilen isimdir. Bunların bir kısmını halk Ganj’da banyo yapmak için kullanırken, bir kısmı da ölüleri yakmak için kullanılır.
Hindu inanışına göre Varanasi’de ölmek, ölüm ve yeniden doğuş çemberinden kurtulmak demektir.
Bu yüzden yaşlı Hindular ölmek için bu şehre gelirler ve buradaki ölü yakma Ghat’larında sık sık ölü yakma törenleri görmek mümkündür. Ölü yakma törenlerinde havaya yükselen ve sonrasında da uzun süre havada asılı kalan tuhaf kokuya alışmak zor olsa da, ölüm ve yaşamın böyle iç içe olduğu bir şehirde olmak ziyaretçiler için büyülü bir atmosfer yaratmakta. Varanasi’nin küçük ve canlı sokakları, güler yüzlü sevecen insanları, daracık sokaklarda salına salına dolaşan, yolun ortasına yayılıp yatarak tüm yolu kapatan kutsal inekleri, ama ille de içinde hayatı ve ölümü barındıran Ganj kıyıları ve Ghat’lardaki manzaralar Hindistan seyahatlerinin en unutulmaz anıları olur genellikle…