2020…
"Hüzün Yılı" desek yanlış olmaz.
En manevi ritüel gibiydi.
Bayram Namazı…
Camilerin cem olma (toplanma) anlamına en uygun andı.
Uzaktan gelinir, yakındakilerle kaynaşılır ve sabah erken Cami'de olunurdu.
Ama bu defa olmadı,
Belki de ilk defa olamadı.
Uzaktakiler yine uzak,
Komşu komşuya ırak…
Sıla-i Rahim yasak.
Mezarlıklar bile sessiz;
Fatiha okuyan, ölmüşlerin ruhunu yadeden yok.
Camiler kapalı.
Ulu ulu mabedler hicran içinde,
Minareler göğe hüzün haykırmakta sanki…
Bizim hüsranımız mı sebep; mabet’deki hicrana yoksa…
Biz mi camileri terkettik, yoksa camiler mi bizi…
Utangaç ve mahcubuz Bayrama karşı.
Olmamışı yaşıyoruz; yaşadığımız bugünle…
Gurbet vuslata muhtaç,
Hasretlik içinde bir bayram…
Ölmüşlerimize de hasretiz,
Kalanlarımıza da…
Hele bir de ana-baba eli öpememek var ya,
O koyuyor adama…
Sevincini yaşardık Bayramın,
Bu defa hüznünü…
Gel de üzülme, ağlama, yıkılma…
Güya bayramdayız.
Ama esarette…
Biz mi esiriz yoksa bayram mı…
Bayram mı bize kızgın yoksa biz mi kızdırdık bayramı…
Kalplerde kalan son inanç, feryat ediyor;
"Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;
Dili yok kalbimin; bilseniz ondan ne kadar bîzârım!"
Peki, bayramda bayramsızlığı yaşarken;
İsyan mı ediyoruz, ders mi alıyoruz…
Hüznümüz bizi nereye götürüyor…
Neyi farkediyor veya neyin yokluğunun boşluğunu hissediyoruz…
Anlayacak mıyız acep; bayramın kıymetini,
Bayramdaki kıymetlilerimizi…
Görecek miyiz acep; bayramın verdiğini,
Mahrum kaldıklarımızı,
Elde bir’leri her an kaybedebildiğimizi…
Acaba; bayram mı bize kızdı,
Biz mi bayramı haketmedik…
Ruhumuzu mu kaybettik,
Ruhumuz mu bayramı…
Galiba bayram bize küstü,
Kendini bizden çekti,
Bizi evlere hapsetti.
Takvimlerde hapisti,
Bugün sıra sizde dedi…
Ve A. Karakoç’un dediği gibi;
"Ya bayramlar bayram olsun kurtulsun,
Ya takvimler cayır cayır yırtılsın" mı dedi…
Hadi bakalım,
İki el bir baş içindir.
Davran; eller de senin baş da senindir.
Canlanın; ey ölü canlar…
Nasılmış esir bayramlar…
Bilmezsen kıymetini,
Gelir Gazab-ı İlahi…
Meğer ne gafilmişiz,
Bayramda bayramdan habersizmişiz…
İdrak et ey insan, matem tutacak an değil,
İdraktan yoksunsan eğer, bitiyor verilen mehil…
İki ay on gün sonra,
Gelecek biri daha..
Boşverirsen bugünü,
Yine hüzün var onda…
Allah bir daha camileri, kabristanları, büyükleri mahzun, bayramları namazsız, insanları evde esir bırakmasın dileğimle;
Ramazan Bayramımız kutlu olsun…