Rahatsızlığı nedeniyle yaklaşık 10 yıldır ellerini kullanamayan kelebek hastası öğretmen İlker Bıyık, geçirdiği ameliyat sonrası sağlığına kavuşmanın mutluluğunu yaşıyor.
Kelebek hastalığı nedeniyle 10 yıldır ellerini kullanamayan öğretmen İlker Bıyık, parmaklarını kaybetme riskiyle girdiği operasyonla sağlığına kavuşarak 5 ay önce evlendiği eşinin elini tutabildi.
İzmir’in Menemen ilçesinde yaşayan felsefe öğretmeni 43 yaşındaki İlker Bıyık, 2006 yılında kalıtsal kelebek hastalığı nedeniyle parmaklarının su toplaması ve avucuna kıvrılması nedeniyle ellerini kullanmakta zorluk yaşamaya başladı.
33 yaşından beri iki elini de kullanamayan Bıyık, doktorların ameliyat olma önerisini ise parmaklarını kaybetme riski olduğu ve korktuğu için kabul etmedi.
İlker Bıyık, temmuz ayında Şehnaz Bıyık ile evlendikten sonra eşinin desteğiyle ameliyat olmaya karar verdi.
Ortopedi ve travmatoloji uzmanı Ahmet Savran'a başvuran Bıyık, ekim ayında sağ elindeki parmaklarını yeniden kullanabilmek için ameliyat oldu.
Ameliyatı başarılı geçen Bıyık, bir ay sonraki kontrole eşinin elini tutarak geldi ve muayenehanedeki tahtaya hayat arkadaşı için "seni çok seviyorum" yazdı.
"Eşimle dolaşırken elini tutamayınca çok üzülüyordum"
İlker Bıyık, AA muhabirine yaptığı açıklamada, geçirdiği ameliyatın ardından yeniden doğduğunu, yıllar sonra sağ elini kullanmanın çok güzel bir duygu olduğunu söyledi.
Eşi sayesinde ameliyat olma kararı aldığını belirten Bıyık, "El gevşetme ameliyatından korkuyordum çünkü parmaklarımı kaybetme riskim vardı. Eşimle evlendikten sonra bu düşüncem değişti. Eşimle dolaşırken onun elini tutamayınca çok üzülüyordum." dedi.
Bıyık, ameliyat öncesi eşinin kendisine psikolojik destek verdiğini, doktoru Savran'ın da ameliyatın başarılı bir şekilde sonuçlanması için günlerce hazırlık yaptığını ifade etti.
Ameliyatın ardından sağ elini kullanmaya başladığı ilk günü hala unutamadığını dile getiren Bıyık, şunları kaydetti:
"Artık dolaşmaya çıktığımızda eşimin elini sımsıkı tutabiliyorum. Bu beni çok mutlu ediyor. 10 yıl sonra ilk defa bir çay bardağını ve bir kalemi rahatlıkla parmaklarımla tutunca çok heyecanlandım. Eşime olan aşkımı anlatmak için kalemle doktor beyin muayenehanesinde bulunan bir tahtanın başına geçerek ona olan aşkımı ifade ettim. Bu süreçte gerçekten onun destekleri olmasaydı başaramazdım. Raporum bitince okuluma döneceğim. Öğrencilerime yıllar sonra tahtaya bir şey yazarak ders anlatmak istiyorum. Yıllarca bunun özlemini yaşadım. Benim durumumda olan hastalar ameliyat olmaktan sakın korkmasın, artık tıp çok ilerledi. En kısa sürede sol elimden de ameliyat olacağım."